Aangekomen in Uyuni!

Hey iedereen,

We zijn na 16 dagen non-stop fietsen aangekomen in Uyuni (de stad van de zoutmeren).In totaal hebben we iets meer dan 750 km afgelegd waarvan 99% op onverharde wegen met veel tegenwind. We hadden er op voorhand voor gekozen om de kleinere wegen te nemen, omdat we de rust wilden opzoeken. Die rust hebben we zeker gevonden! We zagen bijna geen auto´s en kwamen in dorpjes terecht waar anders nooit toeristen komen. Dit leverde wel leuke ontmoetingen op. Als we een dorpje binnen fietsten om wat eten te kopen stroomde vaak het hele dorp naar ons toe om ... te kijken naar ons en vooral naar die ene fiets met dat derde wiel aan. Een vraag die we dan regelmatig kregen was ¨Waarom?¨ waarom zover met de fiets en waarom naar daar?
Hier hadden we geen echt pasklaar antwoord voor.

De keuze om van de hoofdweg af te wijken, hebben we ons echter ook vaak beklaagd. De wegen waren vaak in echt slechte staat en soms leek het of de Altiplano 1 grote zandbak was. Er zijn dagen geweest dat we meer onze fiets hebben moeten duwen door mul zand, omdat er al fietsend geen doorkomen aan was. Ook het vinden van de weg was vaak een miserie. De enige kaart die we hadden was schaal 1/1.250.000. Per dag legden we 3 cm op die kaart af. Wegwijzers kennen ze hier niet en elke weg splitst een tiental keren. Zo is het op goed geluk en wat richtingsgevoel dat we er iedere dag min of meer geraakt zijn. Op die ene keer na dat we 2 dagen lang als een kieken zonder kop aan het fietsen waren en niet wisten waar we zaten op de kaart. Als je dan eens iemand tegenkomt en we kunnen de weg vragen dan was het antwoord steeds ¨mas lejos, mas lejos¨ (veel verder).En vragen achter de kms doe je best niet, want die kloppen toch steeds niet. 4 of 24 km is allemaal hetzelfde (en het lag niet aan ons spaans).

Maar dan kwam er plots verandering: de zoutvlaktes. Een gigantisch verschil van weg, te vergelijken met een autostrade. Doe daar in de namiddag steeds een forse rugwind aan toe en je fietst in de zevende hemel. Op een gegeven moment fietsten we zelf zonder moeite 38km/u: super! Zeker als je rekening houdt dat we in het totaal 28 l water meezeulden (voor 4 dagen water).

De typische foto´s op de Salar de Uyuni, we hebben geprobeerd om wat origineel te zijn :)

Nu zitten we in Uyuni om na 16 dagen nog eens een douche te pakken, ons te bevoorraden en even uit te rusten. Morgen vertrekken we verder met onze fietskes richting Argentinie.

Hieronder vind je nog wat meer foto´s van ons fietsavontuur tot nu:




De fiets even laten staan om een wandeling te maken naar een uitzichtspunt


Soms lijken de wegen oneindig lang


Een heel mooi vervallen kerkje in een piepklein dorpje waar anders nooit toeristen komen


Rara, wat klopt er niet op deze foto?


Nogeens ons tentje in de Andes




Af en toe moeten we een rivier over, hebben wij geluk dat het regenseizoen nog niet begonnen is!


Joris doet een lama na, of de lama doet joris na :) Deze lama was heel nieuwsgierig en bracht heel zijn familie naar ons tentje


Water vinden was niet altijd eenvoudig, al een geluk stond er soms een waterput aan een huis. Hierbij was vaak niemand te bespeuren, waarschijnlijk waren de mensen steeds op het land bij hun lama´s


Deze prachtige 6500meter hoge vulkaan is lang ons orientatiepunt geweest


´s nachts vroor het tot -8 C maar overdag was het soms echt heel warm. Al een geluk konden we met de sarong van wendy wat schaduw maken.


Even uitrusten op een cactuseiland op de Salar de Uyuni


Prachtige kleuren bij een zonsondergang op de salar


Cowgirl Wendy (let op de schaduw)


Ook op witte zoutvlaktes was het bakken in de zon


Gigantisch lange schaduwen!


Joris probeert zich te verdedigen tegen MEGAWENDY! :)