Kerstmis in Argentinie en Chili

Hey,

We zijn inmiddels terug in Mendoza (Argentinie) na ons kort bezoekje aan Santiago (Chili), waardat we onze fietsen bij Pablo hebben kunnen achterlaten. Pablo is een toffe Chileen die in zijn tuin heuse boulderruimte heeft die niet moet onderdoen voor sommige belgische klimzalen! Oordeel zelf op onderstaande foto:


We wensen iedereen al prettige feestdagen toe omdat we de komende 17dagen waarschijnlijk niets zullen kunnen laten weten. We vertrekken morgen immers richting Aconcagua om daar een trekking te maken van ongeveer 15dagen. Hierbij zullen we dus kerstmis en nieuwjaar vieren op de bergflank van Amerika´s hoogste berg.

Om jullie een beeld te geven hoe ze hier de kerstsfeer naar boven brengen hebben we enkele foto´tjes genomen. Enne... van de winter is er hier geen sprake, vandaag liepen de maxima op tot 38graden in de schaduw!!

Een foto van een shoppingcenter met namaaksneeuw...

Wendy op de schoot bij de kerstman. Ter info: Achter de kerstman stond een ventilator om de lieve man wat af te koelen :)

Grenzen Argentinie/Chili

Hey iedereen,

We zijn inmiddels in Santiago (Chili) aangekomen. We blijven hier 1 dag en vertrekken dan met de fiets 40 km naar het zuiden. Daar kunnen we onze fietsen achterlaten bij Pablo (een vriend van een vriend, bedankt Vinsent :-).

Toen we bij de grens van Argentinië aankwamen hebben we de bus naar het zuiden genomen tot Mendoza. Vanuit Mendoza hebben we vervolgens de bus naar Santiago (Chili) genomen. De 2 grensposten hadden elks zo hun eigen charme. Om van Bolivië naar Argentinë te gaan hebben we eerst meer dan 3.5 uur moeten wachten in een rij die niet vooruit ging. Er was maar 1 loket en we weten niet waarom, maar het duurde immens lang!




Wat mede (franse) lotgenoten die samen met ons uren hebben moeten wachten aan de grenspost. Zij traden in de voetsporen van Che Guevara.




Bij de grenspost van Chili ging het al iets vlotter vooruit, maar hier werd dan weer alles ongelooflijk gecontroleerd. Heel de bus werd doorzocht en alle zakken gingen door een scanner. Ze zijn hier heel streng, je mag niets van dierlijke of plantaardige producten meenemen. Wendy had echter net kaas gekocht en ik had al honderden kilometers wat cactushout meegesleurd om later een kadertje van te maken. Dit wilden we niet graag achterlaten en hebben we uiteindelijk met wat vindingrijkheid toch kunnen meesmokkelen (zoals ze zeggen: "den beste boswachter is nen stroper" ;-).

Nadat we onze fietsen hebben achtergelaten, gaan we misschien nog eerst een berg beklimmen alvorens we ons naar Bariloche (Argentinië) begeven om aan ons paardrijavontuur te beginnen. De beslissing zal 1 van deze dagen volgen.

Aangekomen in Tupiza, 100 km van de Argentijnse grens

Hey allemaal,

Bedankt voor de leuke reacties op onze blog! Het is leuk om te lezen wat jullie ervan vinden. We zitten nu in Tupíza in een hotel met zwembad en ontbijtbuffet voor slechts 6,5 euro per pers. Zalig! Klein contrast met ons tentje!
Vandaag zijn we als voorbereiding op volgende maand 3 uurtjes gaan paardrijden rondom de prachtige rostformaties hier. Wendy was er zo weer mee weg, bij mij was het iets minder vooral toen mijn paard tijdens een serieuze hagelbui plots op hol sloeg! Om eerlijk te zijn "een muilezel is misschien ook nog niet zo slecht" ;-) Maar we zien wel wat de toekomst ons brengt.
Onze fietstocht van Uyuni naar Tupiza liep niet altijd van een leien dakje. Het was serieus op en neer en we hebben op deze net geen 5 dagen fietsen een stevig onweer (met de nodige hagel) en een heuse zandstorm gehad!! Het landschap waar we door reden was wel heel mooi en afwisselend. Gisteren zijn we 1500m gedaald en dat merk je aan de omgeving, er zijn terug bomen, er is meer groen en het is warmer. Een leuke verandering na een maand een dor en zanderig landschap. Overmorgen vertrekken we verder met de fiets. Dan is het waarschijnlijk nog 2 dagen fietsen tot de grens met Argentine! We zijn er nog niet goed uit welke richting we dan uitgaan, verder in Argentinie of richting chili. We zien wel...

Zoals gewoonlijk vind je hieronder nog wat meer fotos: (om een foto groter te zien, gewoon op de foto klikken)


Een stop bij het treinenkerkhof in Uyuni mag natuurlijk niet ontbreken!




Prachtige uitzichten over het dorre en zanderige landschap!


Ons tentje de morgen na het zware onweer


Het begin van onze zandstorm


Een foto tijdens de zandstorm. Ps: dat zand kruipt dus echt wel overal!! :)


We zagen het aankomen en dachten er eerst door te fietsen maar de hagel en de felle wind waren sterker. Snel ons tentje neergezet en dan maar wachten tot de ochtend erop om opnieuw te fietsen.


En wat moet je anders doen als het buiten aan het gieten is?


Fietsen boven de 4000m is niet eenvoudig, en zeker niet als het stijl naar boven gaat!


Fietsen in een stadje levert altijd wel vreemde blikken op


En de prachtige uitzichten blijven zich maar opstapelen...


Fietsen door mul zand, joeppie... NOT!!


Een typisch mini winkeltje langs de weg om ons wat te bevoorraden






Met het paardje Tupiza wat verkennen...

Aangekomen in Uyuni!

Hey iedereen,

We zijn na 16 dagen non-stop fietsen aangekomen in Uyuni (de stad van de zoutmeren).In totaal hebben we iets meer dan 750 km afgelegd waarvan 99% op onverharde wegen met veel tegenwind. We hadden er op voorhand voor gekozen om de kleinere wegen te nemen, omdat we de rust wilden opzoeken. Die rust hebben we zeker gevonden! We zagen bijna geen auto´s en kwamen in dorpjes terecht waar anders nooit toeristen komen. Dit leverde wel leuke ontmoetingen op. Als we een dorpje binnen fietsten om wat eten te kopen stroomde vaak het hele dorp naar ons toe om ... te kijken naar ons en vooral naar die ene fiets met dat derde wiel aan. Een vraag die we dan regelmatig kregen was ¨Waarom?¨ waarom zover met de fiets en waarom naar daar?
Hier hadden we geen echt pasklaar antwoord voor.

De keuze om van de hoofdweg af te wijken, hebben we ons echter ook vaak beklaagd. De wegen waren vaak in echt slechte staat en soms leek het of de Altiplano 1 grote zandbak was. Er zijn dagen geweest dat we meer onze fiets hebben moeten duwen door mul zand, omdat er al fietsend geen doorkomen aan was. Ook het vinden van de weg was vaak een miserie. De enige kaart die we hadden was schaal 1/1.250.000. Per dag legden we 3 cm op die kaart af. Wegwijzers kennen ze hier niet en elke weg splitst een tiental keren. Zo is het op goed geluk en wat richtingsgevoel dat we er iedere dag min of meer geraakt zijn. Op die ene keer na dat we 2 dagen lang als een kieken zonder kop aan het fietsen waren en niet wisten waar we zaten op de kaart. Als je dan eens iemand tegenkomt en we kunnen de weg vragen dan was het antwoord steeds ¨mas lejos, mas lejos¨ (veel verder).En vragen achter de kms doe je best niet, want die kloppen toch steeds niet. 4 of 24 km is allemaal hetzelfde (en het lag niet aan ons spaans).

Maar dan kwam er plots verandering: de zoutvlaktes. Een gigantisch verschil van weg, te vergelijken met een autostrade. Doe daar in de namiddag steeds een forse rugwind aan toe en je fietst in de zevende hemel. Op een gegeven moment fietsten we zelf zonder moeite 38km/u: super! Zeker als je rekening houdt dat we in het totaal 28 l water meezeulden (voor 4 dagen water).

De typische foto´s op de Salar de Uyuni, we hebben geprobeerd om wat origineel te zijn :)

Nu zitten we in Uyuni om na 16 dagen nog eens een douche te pakken, ons te bevoorraden en even uit te rusten. Morgen vertrekken we verder met onze fietskes richting Argentinie.

Hieronder vind je nog wat meer foto´s van ons fietsavontuur tot nu:




De fiets even laten staan om een wandeling te maken naar een uitzichtspunt


Soms lijken de wegen oneindig lang


Een heel mooi vervallen kerkje in een piepklein dorpje waar anders nooit toeristen komen


Rara, wat klopt er niet op deze foto?


Nogeens ons tentje in de Andes




Af en toe moeten we een rivier over, hebben wij geluk dat het regenseizoen nog niet begonnen is!


Joris doet een lama na, of de lama doet joris na :) Deze lama was heel nieuwsgierig en bracht heel zijn familie naar ons tentje


Water vinden was niet altijd eenvoudig, al een geluk stond er soms een waterput aan een huis. Hierbij was vaak niemand te bespeuren, waarschijnlijk waren de mensen steeds op het land bij hun lama´s


Deze prachtige 6500meter hoge vulkaan is lang ons orientatiepunt geweest


´s nachts vroor het tot -8 C maar overdag was het soms echt heel warm. Al een geluk konden we met de sarong van wendy wat schaduw maken.


Even uitrusten op een cactuseiland op de Salar de Uyuni


Prachtige kleuren bij een zonsondergang op de salar


Cowgirl Wendy (let op de schaduw)


Ook op witte zoutvlaktes was het bakken in de zon


Gigantisch lange schaduwen!


Joris probeert zich te verdedigen tegen MEGAWENDY! :)

Titicacameer en La Paz.

We zijn nu 2 dagen in La Paz om alles voor te bereiden voor onze fietstocht. Het is een hele aanpassing om in een drukke stad als La Paz aan te komen, vooral de geuren op de groenten- en vleesmarktjes, de toeterende autos met hun uitlaatgassen, "Do you want to buy weed?"-verkopers. Ahja, de mannen pissen hier trouwens ´s avonds gewoon op straat als je voorbij wandelt. Klinkt niet zo goed als ik het nu zo lees, maar we hebben ook leuke dingen kunnen doen zoals lekker shoppen in de artisanale winkeltjes. Tot vervelenstoe van Joris ;-D. In de zoektocht naar een nieuwe leatherman (oude was gepikt) hebben we nog een leuke anekdote: we hadden van iemand gehoord dat je in een bepaalde buurt goedkope winkels vond waardat je dit kon kopen: Wij dus op weg naar die buurt en al snel werd het duidelijk dat dit niet het toeritische deel van de stad was. Met handen en voeten probeerden we duidelik te maken wat we zochten. Iedere keer hoorden we "alfrente". Wij dachten dus dat dat de naam van de winkel was. Wij dus maar vragen: donde es "alfrente"?. Na iedere keer een onduidelijk antwoord te krijgen gaven we de zoektocht op. Wat ontdekten we vandaag, "alfrente" betekent "aan de overkant" :-). We hebben er goed om gelachen maar nu zijn we weer een spaans woordje rijker.

Voordien zijn we de floating islands op het Titicacameer gaan bezoeken en hebben we daar een romantisch nachtje doorgebracht in een rieten hutje. Na deze overnachting zetten we onze tocht verder met weeral een lange busreis tot in La paz. We hebben even genoeg bussen gezien en dat komt goed uit, want vanaf nu starten we met de fiets.